Zondag 28 oktober, de eerste echte herfst zondag, wat een kou… Gelukkig waren wij gezegend met een heerlijk zonnetje, wat het uitdoen van de winterjas toch wat makkelijker maakte. 

Goed, eerst even terug naar de voorbereiding van de wedstrijd. Deze begon ditmaal al op de vrijdagavond, want wij mochten deelnemen aan een lesje paaldansen. Ja u hoort het goed, de meiden van dames 1, inclusief coach, gingen de paal in. Dit ging sommigen wonderbaarlijk goed af en anderen ietsje minder.. maar hé ieder zijn ding. Wij hebben in ieder geval erg kunnen lachen op deze vrijdagavond, wat de teambuilding ten goede heeft gedaan. Of het paaldansen het hockeyspel bevordert, konden wij op zondag na de wedstrijd beoordelen. Zoals Stammie in ieder geval scherp opmerkte: de palen zullen niet onbedekt blijven deze zondag…

Na wat wijze woorden van Sander en Neline en een scherpe voorbereiding, luidde dan eindelijk het fluitsignaal van de scheidsrechter (dit was natuurlijk alweer twee weken geleden..). Volle bak vooruit! Wij begonnen scherp aan de wedstrijd, wat resulteerde in veel balbezit en een aantal kansen. Halverwege de eerste helft, wisten wij een strafcorner te versieren. Uit beelden van eerdere wedstrijden van Haarlem waren wij te weten gekomen dat zij een snelle eerste uitloop hadden. De bal moest dus hard aangegeven worden, zodat Stam de tijd kreeg om op goal te slaan. Ondanks dat dit gebeurde, was de eerste uitloopster snel bij de kop van de cirkel, waardoor de bal (hard) via de stick van de uitloopster over de keeper in het net vloog. Een verdiende 1-0 voorsprong! Wij bleven het goede spel volhouden, maar het lukte ons niet om de voorsprong uit te breiden, waardoor wij met deze stand de rust in gingen. 

Wij waren tevreden met ons spel, maar er werden nog wat kleine dingen aangestipt waar we de tweede helft wat meer op konden letten. Het was vooral belangrijk dat we het goede spel vast konden houden. Dit lukte grotendeels. Wij creëerden kansen, die er niet in wilden, waardoor de stand op een gevaarlijke 1-0 bleef staan. Zoals vaak gebeurt: als je hem er zelf niet inlegt, doet de tegenstander dat…. Helaas gebeurde dit halverwege de tweede helft. Haarlem behaalde een strafcorner die zij langs de paal in het goal wisten te flatsen, 1-1. Nog niks aan de hand, maar zoals Lotte (keepster) na de wedstrijd aangaf ‘je ziet dat de koppies gaan hangen, terwijl dit helemaal niet nodig is. We durven opeens geen harde passes meer te geven en gaan onzeker hockeyen. Dit is jammer en niet nodig’. Door onnodig balverlies kreeg Haarlem de kans om de voorsprong te pakken en dit lukte.. 1-2 voor Haarlem. Op de een of andere manier kunnen wij zo’n tegenslag moeilijk verwerken en gaan we zoals Lotte zei onzeker hockeyen. Dit leidde weer tot balverlies en Haarlem wist hier van te profiteren door de 1-3 te scoren. Heel zuur, want we hadden de wedstrijd tot de 1-1 goed onder controle. Deze twee tegendoelpunten binnen 3 minuten waren nergens voor nodig. Wij hadden nu nog een ruime 10 minuten om deze achterstand goed te maken. We hebben hard gevochten, kansen gecreëerd en pech gehad, want de bal wilde er niet in. Een voet van Haarlem en de paal (die ons juist had moeten helpen…) zat ons in de weg. Heel zuur en onverdiend 1-3 verloren. 

Wat wij uit deze wedstrijd kunnen halen is dat wij beter moeten leren omgaan met tegenslagen. Wij hebben goed gehockeyd, maar daar win je blijkbaar de wedstrijd niet mee. Het zijn de kleine momenten waarop wij niet gefocust zijn waar wij de wedstrijd op verliezen. Wij doen onszelf hierin tekort en dat is zonde. Genoeg om mee bezig te zijn aankomende trainingsweek, zodat wij zondag kunnen gaan vlammen tegen Xenios dames 1. 

Wij hopen jullie zondag op Xenios te zien, want de support kunnen wij goed gebruiken.

Veel liefs,

Dames 1